మొన్న సాక్షి పత్రికలో ఆదివారం అనుబంధంలో ఒక పెద్దాయన ఒక వ్యాసం రాసాడు. దాని సారాంశం ఏంటంటే ఈ సమాజంలో బతకాలంటే, జీవితంలో గెలవాలంటే అంతరాత్మ అబద్దం, ఆత్మ వంచన నిజం నమ్మాలట. నాకైతే ఇవా గెలుపు సూత్రాలు..? ఎటు పోతున్నాము మనం అనిపించింది.
ఎవడు భూమి మీద విత్తనాలు చల్లి, కష్టపడి సాగు చేసుకుంటాడో వాడికే పంట చేతికొస్తుంది. దేవుడు మంచివాడా, చెడ్డవాడా అని చూడడు. మనిషి కష్టం బట్టి ఫలితం వుంటుంది. ఇదీ అంతే. గెలిచిన వాడు చెడ్డ వాడు ఐతే కావచ్చు, కానీ గెలుపుకి కావాల్సిన ధైర్యం, చొరవ మాత్రం కావాల్సినంత వుండి వుండొచ్చు. అదే చొరవ, తెగువ చూపిస్తే మంచివాళ్ళు ఇంకా ముందుకెళ్తారు. మంచి వేరు, చెడు వేరు, సమర్ధత వేరు, అసమర్ధత వేరు.గెలవాలంటే సమర్ధత కావాలి. ప్రశాంతంగా, సంతోషంగా వుండాలంతే మంచి మనసు వుండాలి. గెలుపు,మంచితనం ఈ రెండింటినీ కలిపి చూడకూడదు అన్నది అని నా నమ్మకం. కానీ ఎక్కడ చూసినా కాలం మారింది. మనమూ మారాలి. విలువలు అంటూ కూర్చోకూడదు. అనుబంధాలు, ఆత్మీయతలు అనీ ట్రాష్ ఎంతొ మంది నమ్మకంగా బల్ల గుద్ది మరీ వాదించేస్తుంటే,నాలో ఈ నమ్మకం నిలబడటానికి పెద్ద యుద్దమే జరిగింది. నాలో ఒకప్పుడు ఒక సందేహం వుండేది. మంచితనం అంటే అసమర్ధతా అని..? అపుడు దానికి సమాధానంగా నాకో పుస్తకం దొరికింది. అదే Stephen Covey రాసిన The 7 habits of highly effective people.
ఆ పుస్తకం ఇంట్రడక్షన్ లో రచయిత చెప్తాడు. రెండొందల ఏళ్ళ క్రితం సక్సెస్
మానేజ్ మెంట్ పుస్తకాలు గెలవడానికి నిజాయితీ,నమ్మకం,హ్యుమానిటీ, ధైర్యం, సహనం ఇవన్నీ కావాలని చెప్తే, ఇప్పటి పుస్తకాలు చెప్పే గెలుపు సూత్రాలు మాత్రం తాత్కాలికంగా ఉపయోగపడేవే కానీ శాశ్వతంగా కాదు అని. నా నమ్మకాలకి చాలా దగ్గరగా అనిపించింది. ఈ పుస్తకంలో కొత్త విషయాలు ఏమీ వుండవు. ఎన్ని శతాబ్దాలు ఐనా మనిషి, మనసు, అంతరాత్మ అనీ నిజాలే. అవెప్పటకీ మారవు. కానీ వాటిని ఫాలో అయ్యే ఓపిక, సమయం లేక మనమే అడ్డదార్లు తొక్కి, తల బొప్పి ఎలా కట్టించుకుంటున్నాం. ఎన్నో ప్రణాళికలు వేసేసి,గెలుపు కోసం తెగ పరిగెట్టేసి అలిసిపోయి ఆగి చూసి ప్లాను పక్కాగానే వుంది కానీ ట్రాకే ఎక్కడొ తప్పేసాము అని తెల్సీ మళ్ళీ మొదట నుంచీ ఎలా మొదలుపెడతాము అనే విషయాన్ని చాలా కన్విన్సింగా చెప్తారు.
ఇనీషియల్ చాఫ్టర్స్ లో నీ సమస్యలకి వేరే వాళ్ళని భాధ్యులని చేసి నీ ఆనందాన్ని, జీవితాన్ని వాళ్ళ చేతుల్లో పెట్టకు అంటూ మనం మనలా వుండే అవసరాన్ని చెప్పి, అలా అని జీవితంలో ఒంటరిగా వుండేవాళ్ళు, ఏ అభిప్రాయం లేకుండా వేరొకరి మీద ఆధారపడే వాళ్ళు ఆనందంగా వుండరు. ఒకరి కోసం ఒకరి జీవిస్తూ, ఒకరి అభిప్రాయాలు ఇంకొకరు గౌరవించుకునే వాళ్ళే ఎప్పడూ సంతొషంగా వుంటారు అంటూ చివరి చాప్టర్స్ లో జీవితంలో బంధాల, అనుబంధాల అందాన్ని వివరిస్తాడు. చాలా మంచి పుస్తకం.
ఈ కంప్యూటర్ యుగం లో పుస్తకాలు చదవడం అంటేనే తేడా. పర్సనాలిటీ డెవలప్ మెంట్ పుస్తకాలు చదివే వాళ్ళు
అంటే మరీ తేడా. ఆ బాగా తేడా మనుష్యుల జాబితాలో మీరూ వుంటే, లేదా చేరాలని అనుకుంటే తప్పకుండా చదవండి.
రోగాలు రాకుండా టీకాలు వేయించుకున్నట్టు, సమాజం ఓ అబద్దం, మనిషో అబద్దం, మనసు అంత కన్నా పెద్ద అబద్దం అంటూ దాడి చేసే నిరాశా వాదుల బారిన పడకుండా మన జీవితంలో ప్రశ్నా, సమాధానం, సంతోషం, బాధ అన్నీ మనమే (కానీ ఆ బాద్యతని వేరే వాళ్ళ మీదకి తోసేసి మనల్ని మనమే అబద్దం గా మార్చుకుంటున్నాము) అనే నమ్మకం కలిగించడానికి ఇలాంటి పుస్తకాల తోడు చాలా అవసరం.
చాల రోజుల క్రితం ఒక సీరియల్ చూసాను. అందులో అత్తాకోడళ్ళు వంట గదిలో కూర్చుని జీవితంలో టమాటాల పాత్ర, ప్రాముఖ్యత గురించి మాట్లాడుకుంటుంటే వినే భాగ్యం నా పూర్వజన్మ సుకృతం వల్ల నాకు లభించింది. ఇంక సోది ఆపి అసలు విషయంలోకి వెళ్ళిపోతే..........
