మా బుజ్జిదాని చిన్నప్పుడు, నాకు నచ్చిన రెండు డ్రెసెస్ ఇచ్చి ఆ రెంటిలో దానికి నచ్చిన దాన్ని సెలెక్ట్ చేసుకోమనే దాన్ని.అది ఒకటి బుద్దిగా పట్టుకునేది. సో చాయిస్ నాది, డెసిషన్ నా కూతురిది. వాట్ ఎ కాంబినేషన్ అని మురిసి ముక్కలు అయిపోయేదాన్ని.అప్పటికీ మా అమ్మ అంటూనే వుండేది, ఇప్పటి నుండీ ఎందుకే దానికీ సెలెక్షన్స్ అని. వింటే బాగుపడి సుఖపడిపోమూ !!
గొంగళి పురుగు సీతాకోకచిలుక అయినట్టు, వీక్లీ సీరియల్స్ డైలీ సీరియల్స్
గా రూపాంతరం చెందినట్టు నా కూతురు ఇండివిడ్యువాలిటీ పెరిగి పెద్దది అయ్యి
నాకు పెద్ద బరువు అయ్యి కూర్చుంది ఇప్పుడు. మా బుల్లి రాకాసి నిద్ర లేచేవరకు , సూర్యుడు బాబాయి మా కిటికీ దగ్గరే
తచ్చాడుతూ తొంగిచూస్తూ వుంటాదు. మా బుజ్జిది లేచింది అంటే చాలు, దాని
అరుపులకి మరియు నా ఆర్త నాదాలకి భయపడి పక్కింటి విండోలోకి షిఫ్ట్
అయిపోతాడు . వెరీ స్మార్ట్ సూర్యుడు .
పొద్దున లేవగానే మొదలెడుతుంది పేంట్ బాలేదు, వేరే పేంట్ అని.
సరేలే "పళ్ళది ఏముంది.. ఎపుడన్నా తోముకోవచ్చు. చంటిది సరదా పడుతుంది "
అని ఆ కలర్ గౌను , ఈ కలర్ పేంట్ అంటూ మన అభిప్రాయాలు రుద్దే ప్రయత్నం
చేస్తే తర్వాత తల రుద్దుకోడానికి మనకి నెత్తి మీద జుట్టు వుండదు. కప్ బోర్డ్ ఓపెన్ చెయ్యడం వరకే నా పని, ఆ తర్వాత నేను నిమిత్తమాత్రురాలిని. ఇక ఆ తర్వాత ఏం జరుగుతుంది అనేది పూర్తిగా మన గ్రహస్థితులు, జాతక చక్రం, రాశి ఫలాలు , న్యూమరాలజీ , రంగు రాళ్ళ ప్రభావం తదితర అంశాల మీద ఆధార పడి వుంటుంది .
పోనీ ఏదో ఒక డ్రెస్సుతో అడ్జస్ట్ అవుతుందా అంటే లేదు. పేంట్ పాదాల్ని
ఆల్మోస్ట్ కవర్ చేసేయాలి . ఏం చెప్తాము, పదహారు యూరోల అచ్చమైన తెలుగు బాలిక
మరి.!! కొలతలో ఒక మిల్లిమీటరు తేడా వచ్చినా మేము యూజ్ చెయ్యము అంతే.కేప్రీస్, షార్ట్స్ వేస్తే పాదాల వరకు లాక్కుని లాక్కుని
చింపి ముక్కలు చేస్తే, ఆ ముక్కలు నా వంటిల్లు శుభ్రత - పరిశుభ్రత
కార్యక్రమంలో పాలు పంచుకుని వాటి జన్మని సార్ధకం చేసుకుంటున్నాయి .
పొద్దున్న లేవడంతో మొదలెట్టి, రాత్రి పడుకునే వరకూ వేరే డ్రెస్ , ఇంకో
గౌను అంటూ పాటల్లో వీరోయిను బట్టలు మార్చినట్టు బట్టలు మారుస్తూనే
వుంటుంది. ఈవిడగారు వాడిన బట్టలు వుతికీ వుతికీ, మావి ఉతుక్కునే టైమ్, ఓపికా
రెండో లేక నేను, వాళ్ళ నాన్న మురికి బట్టలేసుకుని ఏబ్రాసోళ్ళలా
తిరుగుతున్నాము.
పోనీ ఇంట్లో వున్నపుడు ఈ వీరంగం అంటే ఏదో గుట్టుగా మూల
కూర్చుని ఓ గంట బాధపడి, ముక్కు చీదుకుని , గ్రీన్ టీ తాగి, ఈ టీవీలో
చంద్రముఖి సీరియల్ చూసి మళ్ళీ రీచార్జ్ అయిపోతాను. ఈ మధ్య ఈవిడ క్రివేటివిటీ ఎల్లలు దాటి నా ప్రశాన్తతకి చిల్లులు పెడుతున్ది.సేంపిల్ కి మొన్న పింక్ కలర్ పేంట్ , ఆరంజ్ కలర్ షర్ట్ , బ్రౌన్ కలర్
జెర్కిన్, యెల్లో కలర్ స్కార్ఫ్ , బ్లూ కలర్ సాక్స్ , గ్రీన్ కలర్ షూస్
వేసుకుంటాను అంటుంది . అటు సూర్యుడు ఇటు తిరిగినా , మోహన్ బాబు మహేష్ బాబు
అయినా, నాకు పద్మశ్రీ అవార్డ్ ఇచ్చినా , పొరపాటున కూడా ప్యాంటు, షర్టు,
స్కర్ట్, మిగిలిన సరంజామా ఒక దానితో మేచ్ అవ్వవు. అన్నిటి కన్నా అన్యాయమైన
విషయం, షూస్ కుడిది ఒక కలర్ , ఎడమది ఒక కలర్ వేసుకుంటాను అంటుంది.
అప్పలమ్మకి అమ్మమ్మలా అన్ని రంగుల బట్టలు వేసుకుని వెళ్తే "పక్కింట్లో టర్కీ వాళ్ళు, కిందింట్లో ఐర్లాండ్ వాళ్ళు, ఎదురింట్లో డచ్
వాళ్ళు ందరూ పిల్లని ఎలా రెడీ చేసిందో అని బుగ్గలు నొక్కుకుని మరీ నన్ను
ఆడిపోసుకోరూ !!!" ఇలాంటి ఘనకార్యాలు చేసి, మళ్ళీ ఆ క్రెడిట్ నా ఖాతాలో వేసి
అన్ని ఖండాల వారి ముంది నా ఇమేజిని ఖండ ఖండాలుగా డేమేజి చెయ్యమంటే ముందు వుంటుంది నా కూతురు .
మా బుల్లి రాణీని రెడీ చేసే టైములో పది మంది హీరోయిన్ల కి
మేకప్ వేసెయ్యొచ్చు దానితో "ఇది బాలేదమ్మా , అలా వేసుకోకూడదు " అని
చర్చించీ చర్చించీ, విఫలం చెందీ చెందీ, జీవితం మీద విరక్తి చెందీ చెందీ , బుజ్జమ్మ వాళ్ళ నాన్నని "ప్రాణ నాధా రక్షించండి కాపాడండి పాహిమాం పాహిమాం మీరే దిక్కు"అని వేడుకుంటాను . వెంటనే ఆయన "ఏమో బాబు ఆ
రంగులు, మేచింగ్స్ గట్రా నాకు తెలీవబ్బా" అనేసి పారిపోతారు . ఇక్కడ మేమేదో
ఇంటర్నేషనల్ ఫాషన్ షోకి వెళ్తున్నాము మరి. అయినా అనకూడదు కానీ ఆ సుమతీ
శతకం రాసిన బద్దెన గారు " తప్పించు తిరుగు వాడు ధన్యుడు సుమతీ " అని కాదు " తప్పించు తిరుగు వాడు మగడు పడతీ " అని రాయాల్సింది.
పోనీ నైట్ డ్రెస్ అయినా ఏదో ఒకటి వేసుకుంటుందిలే వదిలేస్తే అది
తీసుకొచ్చి ఐరన్ చెయ్యు అంటుంది . నేను చెయ్యను పో అంటే "ఐరన్ చెయ్యూ" అంటూ సాగదీసి దబాయించి మరీ వాళ్ళ నాన్న చేత చేయించుకుంటుంది . రాకుమారుడు ఏమన్నా కలలోకి
వస్తాడేమో మరి ???
అదేమి విచిత్రమో పిల్ల ఇంత ఆగం చేసినా "నా కూతురు ప్రత్యేకం. తనదంటూ ఒక
లోకం . తన సాటి ఇంకెవరు రాలేరండీ" అని పాడుకోవాలి అనిపిస్తుంది ఏవిటో!!!
సశేషం. ఇంకా వుంది.
ఇంకా ఇంకా వుంటూనే వుంటుంది.
Friday, July 5, 2013
Monday, June 24, 2013
ఒక అమ్మ, ఒక నాన, ఒక కూతురు. అంతే స్టోరీ - I
సరిగ్గా రెండేళ్ళ క్రితం అమ్మనే అయ్యానులే నీ రాకతో ఆహా ఓహో ఓహోహో అని పాడేసుకున్నాను.
అప్పుడు తెలీదు కదా, ఇన్ ఫ్రంట్ క్రోకోడైల్ ఫెస్టివల్ అని.అయినా నా పిచ్చి కానీ, నా రక్తం పంచుకుని పుట్టిన పిల్ల కొంచెం డిఫరెంట్గా (కొంచెమే సుమా!!) అంటే నాలా కాక, బుద్దిగా, పొందికగా, ఒద్దికగా వుంటుందా?
ఆమ్మా "దా" అంటుంది, వెంటనే ఉన్నపళాన పొయ్యి మీద పోపు, కంచంలో అన్నం, కంటి మీద నిద్ర అన్నీ వదిలేసి వెళ్ళాసిందే. వెళ్ళలేదనుకోండి, ఈ సారి ఇంగ్లీషులో అమ్మ "కం" అంటుంది. అప్పటికీ కంచంలో అన్నం మీదో, టివీలో సిన్మా మీదో వ్యామోహం పడ్డామో అంతే బ్రహ్మాండం బద్దలవ్వడం అంటే ఏంటో చిన్న ట్రైలర్ రూపంలో చూపించబడుతుంది. ఇంక చచ్చినట్టు బుద్ది తెచ్చుకుని, దాని వెనకాల తోకలా వెళ్తానా. అమ్మ "కూర్చో" అంటుంది, కూర్చున్నానా? అమ్మ "లే" అంటుంది. లేచానా, ఇంకో రెండు సెంటిమీటర్ల దూరం తీస్కెళ్ళి మళ్ళీ "కూర్చో" అంటుంది.మళ్ళీ లే అంటుంది. మళ్ళీ ఇంకో అర సెంటి మీటరు. మళ్ళీ ఇంకో పావు సెంటిమీటరు. ఇలా కూర్చోబెట్టి, నుంచోబెట్టి గుంజీలు తియ్యించి మోకాళ్ళు అరిగిపోయి ఇంక విరిపోతాయి అనిపించే స్టేజిలో నా మీద జాలేసి,. "అమ్మ ఎత్తండి" అంటుంది. ఎత్తండి అంటే మాదేదో రాజవంశం అనుకునేరు. నా కూతురు ఎత్తుకో అనడానికి ఎత్తండి అంటుంది.
మొత్తానికి నేను వేరే ఆప్షన్ లేక, ఎత్తుకుంటాను. అమ్మా ఇంటి అంటుంది. ఇంటి అంటే ఇంట్లో ఏ ప్రదేశమైనా కావచు. హాల్, కిచెన్, బాల్కనీ, బెడ్రూం,యుటిలిటీ రూం, బాత్ రూం ఏదన్నా..ఓక సుత్తి గెస్ చేసి ఏదో ఒక చోటకి తీసుకెళ్ళాళి, మన టైం ఏజ్ యూజువల్ గా బాలేక, దాని మనసులో వున్న బొమ్మకి మేచ్ అవ్వలేదనుకోండి. అవ్వలేదనుకోండి ఏంటి అది మేచ్ అవ్వదు అంతే. మళ్ళీ చెయ్యి చాపి ఏడుస్తూ "అదీ, ఇంటి" అంటుంది.
"అదేంటే, ఇల్లేంటే" అని లాజిక్స్ పీకడానికి ట్రై చేస్తే వెంటనే జిమ్నాస్టిక్స్ షో ప్రారంభం అవుతుంది. ఆసక్తి వున్న వారు బేబీ సిట్టింగ్ ఉద్యోగానికి దరఖాస్తు చేసుకోవచ్చు. ఆ తర్వాతి పర్వసానాలకి నేను ఎంత మాత్రం బాధ్యురాల్ని కాదు. ఇంక విషయానికి వస్తే కొన్నాళ్ళు అవసరం అయితే తప్ప మనకో నోరు వుంది, నాలుక వుంది, నాలికకి పలు ప్రాంతీయ, జాతీయ మరియు అంతర్జాతీయ భాషలు వచ్చు లాంటి సంగతులు మర్చిపోడం మంచిది.
కనీసం ఒక గంట అదీ ఇదీ ఇంటి బైట అని సర్కస్ చేసిన తర్వాత తెలిసే విషయం ఏంటంటే ఈ గొడవ మొదలెట్టిన గదిలోనే జస్ట్ రెండు అడుగుల దూరంలో వున్న విరిగిపోయిన చీపురు పుల్లో, చిరిగిపోయిన పేపర్ ముక్క కోసమో ఈ డ్రామా కార్యక్రమం మొదలయ్యింది అని అర్ధం అయ్యి ఆయాసం వచ్చి కాసేపటకి ఏడుపు వచ్చి, ఇంకాసేపటకి నవ్వు వచ్చి, నా కూతురు తెగ ముద్దొచేస్తుంది. మరదే పిచ్చి తల్లి ప్రేమ..
ఒక్క మాట మాత్రం నిజం ఆ అమ్మ అన్న పిలుపు ఎంత తియ్యగా వుంటుందంటే ఎన్ని సార్లు విన్నా తనివి తీరదు.
సశేషం. ఇంకా వుంది.
ఇంకా ఇంకా వుంటూనే వుంటుంది.
అప్పుడు తెలీదు కదా, ఇన్ ఫ్రంట్ క్రోకోడైల్ ఫెస్టివల్ అని.అయినా నా పిచ్చి కానీ, నా రక్తం పంచుకుని పుట్టిన పిల్ల కొంచెం డిఫరెంట్గా (కొంచెమే సుమా!!) అంటే నాలా కాక, బుద్దిగా, పొందికగా, ఒద్దికగా వుంటుందా?
ఆమ్మా "దా" అంటుంది, వెంటనే ఉన్నపళాన పొయ్యి మీద పోపు, కంచంలో అన్నం, కంటి మీద నిద్ర అన్నీ వదిలేసి వెళ్ళాసిందే. వెళ్ళలేదనుకోండి, ఈ సారి ఇంగ్లీషులో అమ్మ "కం" అంటుంది. అప్పటికీ కంచంలో అన్నం మీదో, టివీలో సిన్మా మీదో వ్యామోహం పడ్డామో అంతే బ్రహ్మాండం బద్దలవ్వడం అంటే ఏంటో చిన్న ట్రైలర్ రూపంలో చూపించబడుతుంది. ఇంక చచ్చినట్టు బుద్ది తెచ్చుకుని, దాని వెనకాల తోకలా వెళ్తానా. అమ్మ "కూర్చో" అంటుంది, కూర్చున్నానా? అమ్మ "లే" అంటుంది. లేచానా, ఇంకో రెండు సెంటిమీటర్ల దూరం తీస్కెళ్ళి మళ్ళీ "కూర్చో" అంటుంది.మళ్ళీ లే అంటుంది. మళ్ళీ ఇంకో అర సెంటి మీటరు. మళ్ళీ ఇంకో పావు సెంటిమీటరు. ఇలా కూర్చోబెట్టి, నుంచోబెట్టి గుంజీలు తియ్యించి మోకాళ్ళు అరిగిపోయి ఇంక విరిపోతాయి అనిపించే స్టేజిలో నా మీద జాలేసి,. "అమ్మ ఎత్తండి" అంటుంది. ఎత్తండి అంటే మాదేదో రాజవంశం అనుకునేరు. నా కూతురు ఎత్తుకో అనడానికి ఎత్తండి అంటుంది.
మొత్తానికి నేను వేరే ఆప్షన్ లేక, ఎత్తుకుంటాను. అమ్మా ఇంటి అంటుంది. ఇంటి అంటే ఇంట్లో ఏ ప్రదేశమైనా కావచు. హాల్, కిచెన్, బాల్కనీ, బెడ్రూం,యుటిలిటీ రూం, బాత్ రూం ఏదన్నా..ఓక సుత్తి గెస్ చేసి ఏదో ఒక చోటకి తీసుకెళ్ళాళి, మన టైం ఏజ్ యూజువల్ గా బాలేక, దాని మనసులో వున్న బొమ్మకి మేచ్ అవ్వలేదనుకోండి. అవ్వలేదనుకోండి ఏంటి అది మేచ్ అవ్వదు అంతే. మళ్ళీ చెయ్యి చాపి ఏడుస్తూ "అదీ, ఇంటి" అంటుంది.
"అదేంటే, ఇల్లేంటే" అని లాజిక్స్ పీకడానికి ట్రై చేస్తే వెంటనే జిమ్నాస్టిక్స్ షో ప్రారంభం అవుతుంది. ఆసక్తి వున్న వారు బేబీ సిట్టింగ్ ఉద్యోగానికి దరఖాస్తు చేసుకోవచ్చు. ఆ తర్వాతి పర్వసానాలకి నేను ఎంత మాత్రం బాధ్యురాల్ని కాదు. ఇంక విషయానికి వస్తే కొన్నాళ్ళు అవసరం అయితే తప్ప మనకో నోరు వుంది, నాలుక వుంది, నాలికకి పలు ప్రాంతీయ, జాతీయ మరియు అంతర్జాతీయ భాషలు వచ్చు లాంటి సంగతులు మర్చిపోడం మంచిది.
కనీసం ఒక గంట అదీ ఇదీ ఇంటి బైట అని సర్కస్ చేసిన తర్వాత తెలిసే విషయం ఏంటంటే ఈ గొడవ మొదలెట్టిన గదిలోనే జస్ట్ రెండు అడుగుల దూరంలో వున్న విరిగిపోయిన చీపురు పుల్లో, చిరిగిపోయిన పేపర్ ముక్క కోసమో ఈ డ్రామా కార్యక్రమం మొదలయ్యింది అని అర్ధం అయ్యి ఆయాసం వచ్చి కాసేపటకి ఏడుపు వచ్చి, ఇంకాసేపటకి నవ్వు వచ్చి, నా కూతురు తెగ ముద్దొచేస్తుంది. మరదే పిచ్చి తల్లి ప్రేమ..
ఒక్క మాట మాత్రం నిజం ఆ అమ్మ అన్న పిలుపు ఎంత తియ్యగా వుంటుందంటే ఎన్ని సార్లు విన్నా తనివి తీరదు.
సశేషం. ఇంకా వుంది.
ఇంకా ఇంకా వుంటూనే వుంటుంది.
Subscribe to:
Posts (Atom)